Τι είναι τα κονδυλώματα

Τα κονδυλώματα είναι το συχνότερο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νοσήμα. Η χρήση προφυλακτικού δεν αποκλείει την μετάδοση του ιού, 50% των ενεργών σεξουαλικά ατόμων θα προσβληθεί κάποια στιγμή από τον ιό HPV.Τα κονδυλώματα θα εμφανιστούν σε μόλις 10% αυτών, καθώς ο ιός καταπολεμάται από το ανοσοποιητικό σύστημα και δεν εκδηλώνεται, παραμένοντας σε λανθάνουσα κατάσταση.
Οι HPV ιοί 16,18,31,45 θεωρούνται υψηλότατου κινδύνου υπότυποι που ευθύνονται για διάφορες δυσπλασίες, και κυρίως για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, ενώ οι ιοί χαμηλού κινδύνου και που ευθύνονται κυρίως για τα κονδυλώματα είναι οι HPV 6, 11, 42, και 44.
Οι τύποι HPV6 & HPV11 ευθύνονται για το 90% των κονδυλωμάτων.
Αν και τα κονδυλώματα μπορούμε να τα αφαιρέσουμε από την πάσχουσα περιοχή, ο ιός HPV παραμένει στον οργανισμό για πάντα.

 

Συμπτώματα

Τα κονδυλώματα στις γυναίκες εμφανίζονται στην περιοχή του κόλπου, του τραχήλου της μήτρας, στα μικρά και μεγάλα χείλη, στην ουρήθρα και πιο σπάνια στην ουροδόχο κύστη. Οι αιτίες που βοηθούν τα κονδυλώματα να αναπτυχθούν είναι οι λοίμωξεις, οι κολπικές εκκρίσεις και η εγκυμοσύνη. Στην εγκυμοσύνη τα κονδυλώματα μπορούν να εξαπλωθούν πολύ εύκολα.
Στους άνδρες εμφανίζονται στη βάλανο, στο σώμα του πέους, στο όσχεο, στο εφήβαιο, στην ακροποσθία, και στην ουρήθρα. Οι αιτίες που βοηθούν τα οξυτενή κονδυλώματα να αναπτυχθούν είναι η τοπική χρήση κορτικοστεροειδών, η ουρηθρίτιδα, η φίμωση, η ανοσοκαταστολή (π.χ. HIV λοίμωξη) και ο σακχαρώδης διαβήτης.
Τα κονδυλώματα δεν προκαλούν ενοχλήσεις και γι’ αυτό μπορεί να μην γίνουν αντιληπτά από τον ασθενή, είναι ροζ ή στο χρώμα του δέρματος σπανιότερα καφέ, μαλακά με ομαλή, ή μυρμηκιώδη επιφάνεια και βάση ευρεία ή μισχωτή. Μεταφέρονται από την μία περιοχή στην άλλη και μπορούν να συνενώνονται σε μεγαλύτερες βλάβες.
Τα κονδυλώματα εμφανίζονται και στην περιοχή του πρωκτού, και στον φάρυγγα.
Πέρα από τα κονδυλώματα, οι λοιμώξεις με τους ιούς hpv υψηλού κινδύνου μπορεί να οδηγήσουν σε προκαρκινικές βλάβες σε άνδρες και γυναίκες.
Οι βλάβες αυτές συχνά απαντώνται μαζί με τις βλάβες των κονδυλωμάτων και σε σημαντικό ποσοστό μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο στις αντίστοιχες περιοχές.
Μία γυναίκα που εμφάνισε κονδυλώματα δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξει και καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Ήπιες επιπλοκές των κονδυλωμάτων είναι η δημιουργία διαβρώσεων και τραυμάτων στο δέρμα και τους βλενογόννους, η αιμορραγία, η φλεγμονή, καθώς και προβλήματα κατά την ούρηση και την αφόδευση. Πολύ σημαντικά είναι επίσης τα ψυχολογικά προβλήματα που προκύπτουν από την λοίμωξη με τον ιό HPV.
Σοβαρές επιπλοκές κονδυλωμάτων: η τεράστια αύξηση του μεγέθους αυτών (γιγάντια κονδυλώματα), οι προκαρκινικές βλάβες, και κακοήθη νεοπλάσματα της περιοχής των γεννητικών οργάνων, του πρωκτού, ακόμη και του εντέρου.

Πρόληψη

Ο μοναδικός τρόπος πρόληψης των κονδυλωμάτων είναι η μονογαμία, κάθώς ούτε και η χρήση προφυλακτικού προστατεύει πλήρως από τον ιό ΗPV. Η περιτομή στους άνδρες βοηθά σημαντικά στη μείωση του κινδύνου μετάδοσης του ιού αλλά και των πιθανοτήτων μόλυνσης από αυτόν.Επίσης υπάρχουν δύο εμβόλια για τους HPV ιούς. Το Gardasil είναι ειδικό για τους HPV16, 18, 6, 11. Το Cervarix προστατεύει από τους 16,18 που είναι υπεύθυνοι για νεοπλασίες και δυσπλασίες τραχήλου μήτρας. Και τα δύο αυτά εμβόλια είναι προληπτικά και όχι θεραπευτικά. Συνιστάται να γίνονται πριν την έναρξη της σεξουαλικής ζωής, ώστε να προστατέψουν αποτελεσματικά από κονδυλώματα και από τις νεοπλασίες του τραχήλου της μήτρας.Η διάγνωση των κονδυλωμάτων γίνεται κλινικά από έμπειρο δερματολόγο που θα προτείνει και την κατάλληλη θεραπεία.

 

Έρπης Γεννητικών Οργανων

Τι είναι ο έρπης γεννητικών οργάνων

Ο έρπης γεννητικών οργάνων είναι μια λοίμωξη των γεννητικών οργάνων που προκαλείται από τον ιό του απλού έρπητα (HSV). Τα περισσότερα άτομα που είναι φορείς της νόσου δεν γνωρίζουν ότι έχουν μολυνθεί και πολλοί ποτέ δεν θα εκδηλώσουν τη νόσο, με τις τυπικές μικρές φουσκάλες. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για την νόσο, με την πάροδο του χρόνου τα συμπτώματα είναι ηπιότερα και οι εκδηλώσεις είναι όλο και σπανιότερες.  Όταν είναι συμπτωματική, η τυπική εκδήλωση της πρωτογενούς λοίμωξης της γεννητικής περιοχής είναι φλεγμαίνουσες βλατίδες και φλύκταινες στην εξωτερική επιφάνεια των γεννητικών οργάνων. Συνήθως εμφανίζονται 4-7 ημέρες μετά τη πρώτη σεξουαλική έκθεση στον HSV. Ο ιός του απλού έρπητα HSV έχει ταξινομηθεί σε δύο διακριτές κατηγορίες, HSV-1 και HSV-2. Ο υπότυπος HSV-1 προκαλεί περίπου το ένα έκτο των λοιμώξεων στη γεννητική περιοχή, και τα υπόλοιπα  περιστατικά οφείλονται στον  HSV-2.

Έρπης γεννητικών οργάνων – Κλινική εικόνα

Στους άνδρες, οι βλάβες συμβαίνουν στη βάλανο του πέους, στο σώμα του πέους ή σε άλλα μέρη της περιοχής των γεννητικών οργάνων, στην εσωτερική επιφάνεια των  μηρών, στους γλουτούς, ή τον πρωκτό. Στις γυναίκες, οι βλάβες εμφανίζονται πάνω ή κοντά στην ηβική περιοχή, στην κλειτορίδα ή σε άλλα μέρη του αιδοίου, τους γλουτούς ή τον πρωκτό. Άλλα συχνά συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, κνησμό, και καύσο. Λιγότερο συχνά συμπτώματα είναι η έκκριση από το πέος ή τον κόλπο, πυρετός, πονοκέφαλος, πόνος στους μυς (μυαλγία), διόγκωση των λεμφαδένων και αδιαθεσία. Οι γυναίκες συχνά αντιμετωπίζουν επιπλέον συμπτώματα που περιλαμβάνουν επώδυνη ούρηση (δυσουρία) και τραχηλίτιδα. Η ερπητική πρωκτίτιδα (φλεγμονή του πρωκτού και του ορθού) είναι κοινή για τα άτομα που συμμετέχουν στην πρωκτική επαφή. Μετά από 2-3 εβδομάδες, οι υπάρχουσες βλάβες εξελίσσονται σε έλκη και, στη συνέχεια δημιουργείται κρούστα και επουλώνονται οι βλάβες. Αν αυτές είναι στο βλεννογόνο μπορεί ποτέ να μην σχηματίσουν κρούστα.  

 

Υποτροπές

 

Μετά από περίπου το 80% των πρώτων επεισοδίων έρπη των γεννητικών οργάνων που προκαλούνται από HSV-2, θα υπάρχει τουλάχιστον μία υποτροπή, ενώ το ποσοστό υποτροπής για τον έρπη των γεννητικών οργάνων που προκαλούνται από HSV-1 είναι περίπου 50%. Ο γεννητικός έρπητας που προκαλείται από HSV- 2 επανεμφανίζεται κατά μέσο όρο τέσσερις έως έξι φορές ετησίως, ενώ εκείνος της λοίμωξης από HSV-1 συμβαίνει μόνο μία φορά ετησίως. Άτομα με υποτροπιάζοντα έρπητα των γεννητικών οργάνων μπορεί να υποβληθούν σε κατασταλτική αντι-ιική θεραπεία χρησιμοποιώντας ακυκλοβίρη, βαλακυκλοβίρη ή φαμσικλοβίρη. Η κατασταλτική θεραπεία είναι χρήσιμη σε αυτούς που έχουν τουλάχιστον τέσσερις υποτροπές ανά έτος. Τα άτομα με  χαμηλότερα ποσοστά υποτροπής θα έχουν επίσης λιγότερες υποτροπές με κατασταλτική θεραπεία. Η κατασταλτική θεραπεία πρέπει να διακόπτεται μετά από μια μέγιστη περίοδο ενός έτους και να επανεκτιμηθεί η συχνότητα υποτροπής.Η  διάγνωση γίνεται συνήθως κλινικά μετά από εξέταση από τον δερματολόγο. Επίσης η καλλιέργεια του ιού από υγρό των φυσαλίδων θα δώσει την οριστική διάγνωση. Aιματολογικά μπορεί κανείς να διαπιστώσει την ύπαρξη αντισωμάτων (δηλ. φορεία του ιού) έναντι του ιού απλού έρπη τύπου Ι (HSV-1) ή τύπου 2 (HSV-2).

 

Έρπης γεννητικών οργάνων - Θεραπεία                                                       

 

Δεν υπάρχει θεραπεία για τον έρπη των γεννητικών οργάνων. Μπορεί να μεταδοθεί πριν αλλά και μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Τα αντι-ιικά φάρμακα όμως μπορεί να συντομεύσουν τις εκδηλώσεις. Μεταξύ αυτών των φαρμάκων είναι η ακυκλοβίρη, βαλακυκλοβίρη, και φαμσικλοβίρη. Η ασυκλοβίρη είναι αντι-ιικό φάρμακο που χρησιμοποιείται ενάντια σε ιούς του έρπητα, τους ιούς της ανεμοβλογιάς, ζωστήρα, και των ιών του Epstein-Barr. Αυτό το φάρμακο μειώνει τον πόνο και τον αριθμό των βλαβών κατά την αρχική εκδήλωση του έρπητα των γεννητικών οργάνων. Επιπλέον, μειώνει τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των υποτροπών. Η βαλασυκλοβίρη χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία λοιμώξεων του ιού του έρπητα. Μέσα στον οργανισμό, μετατρέπεται σε ακυκλοβίρη. Βοηθά στην ανακούφιση από τον πόνο και την ταλαιπωρία και κάνει τις πληγές να επουλωθούν γρηγορότερα.

 

Ουρηθρίτιδες-Κολπίτιδες

Γονοκοκκική (ειδική ουρηθρίτιδα)                                                                                                         

1) Υψηλή μολυσματικότητα

2) Μικρός χρόνος επώασης                                                                                                                                                                                                          

3) Έλλειψη μη μολυσματικού διαστήματος

4) Υψηλά ποσοστά ασυμπτωματικών ασθενών(άνδρες 2-5%, γυναίκες 40-50 %)

Τρόποι μετάδοσης

Tο συχνότερο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα παγκοσμίως μετά τις λοιμώξεις από τριχομονάδες, χλαμύδια, HPV, μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή.

Από άνδρα σε γυναίκα πιο συχνά (80%, αντίστροφα 20%), επαφή με μολυσμένα αντικείμενα (π.χ.τουαλέτα)

Τοκετός:Γονοκοκκική οφθαλμία (παλαιότερα συχνότερη αίτια τύφλωσης)

Κλινική εικόνα στον άνδρα

Εμφανής αυτόματη πυώδη έκκριση παχύρρευστου κρεμώδους κίτρινου- κιτρινοπράσινου πύον (λεκέδες προδότες στα εσώρουχα), δυσουρία.

Ερυθηματώδες και οιδηματώδες στόμιο της ουρήθρας σε φίμωση μπορεί να προκληθεί και βαλανοποσθίτιδα.

Χωρίς θεραπεία ή και με μηχανικούς παράγοντες (π.χ. οδήγηση μοτοσικλέτας), μεταφορά εκκρίματος και οπίσθια ουρηθρίτιδα με εντονότερα συμπτώματα, αιματουρία, πυρετός, αρθραλγίες, συνήθως μετά από 6 μήνες ασυμπτωματική. Σε ομοφυλόφιλους μεμονωμένη προσβολή του ορθού με λίγο έκκριμα και μερικές φορές αιμορραγία.

Επιπλοκές στον άνδρα

Παραουρηθρίτιδα (άλγος στον σκαφοειδή βόθρο)

Περιουρηθρίτιδα, περιουρηθρική ίνωση και στενώσεις.

Περιουρηθρικό απόστημα με συρίγγια.

Προστατίτιδα (10% γονοκοκκικής αιτιολογίας), Στην οξεία φάση πυρετός, αίσθημα ασθένειας , ψευδοαπόστημα. Στη χρόνια προστατίτιδα δυσουρία, ατελής κένωση της κύστης, αίσθημα καύσου στην ουρήθρα, άλγος στην κάτω κοιλιακή χώρα.

Επιδιδυμίτιδα (15% γονοκοκκικής αιτιολογίας), πυρετός,έντονοοσχεικό άλγος το οποίο εμφανίζεται ερυθρό και διογκωμένο. Τοέκκριμα απουσιάζει συχνά, οι όρχεις δεν προσβάλλονται,αποτέλεσμα είναι στενώσεις με ολιγοσπερμία σε μονόπλευρη καιαζωοσπερμία σε αμφοτερόπλευρη προσβολή,στειρότητα.

Φλεγμονή των βολβοουρηθραίων αδένων με περινεικο άλγος,αίσθημα ξένου σώματος στον πρωκτό και συρίγγια.

Κλινική εικόνα στη γυναίκα

Οξεία γονόρροια: 50% ασυμπτωματική ή ήπια συμπτώματα, κίνδυνος για χρόνια εξέλιξη της νόσου.

Σε αντίθεση με τον άνδρα ταυτόχρονη έναρξη σε περισσότερα σημεία: ουρηθρίτιδα, τραχηλίτιδα,πρωκτίτιδα.

Αυξημένη κολπική απέκκριση, δυσουρία, άλγος κάτω κοιλίας.

Μηνορραγία, άτακτη εμμηνόρροια όταν προσβάλλεται το ενδομήτριο

Επιπλοκές στη γυναίκα

Από το ενδομήτριο στις σάλπιγγες και από εκεί στις ωοθήκες, πύελο και περιτόνεο.

Βαρθολονίτιδα: επώδυνοι όζοι στα μεγάλα χείλη του αιδοίου, οίδημακαι ερύθημα στα μικρά προσβολή συνήθως μονόπλευρη, δυσκολίαστη βάδιση.

Έκκριση βλέννης από τους βαρθολόνιους αδένες και τους περιουρηθρικούς αδένες, απόφραξη και απόστημα με συρίγγια στον κόλπο

Κυστίτιδα (δυσουρία)

Σαλπιγγίτιδα, PID στο 10% των περιπτώσεων, συχνότερη αιτία στειρότητας στον τρίτο κόσμο. Μη φυσιολογική αιμόρροια, κράμπες, πυρετός, λευκοκυττάρωση, ΤΚΕ, δυσπαρευνία.

Γονορροική περιηπατίτιδα με συμπτώματα παραπλήσια της οξείας χολοκυστίτιδας (συνήθως από Chlamydiatrachomatis).Λαπαροσκοπικά χαρακτηριστικές συμφύσεις μορφής χορδών βιολιού.

Χρόνια ουρηθρίτιδα:

Ελάχιστα έως καθόλου συμπτώματα.

Chlamydia πρέπει να αποκλειστούν, για αυτό η καλλιέργεια είναι απαραίτητη.

Σημαντικές επιπλοκές:χρόνια εξαρτηματίτιδα με κοιλιακό άλγος,πυρετός, ανωμαλίες κύκλου, συμφύσεις,υδροσάλπιγγα,στειρότητα.

Μη ειδικές ουρηθρίτιδες

Στο παρελθόν σπάνιες σήμερα 10 φορές συχνότερες από τη γονόρροια , η πιο συχνή εξ επαφής μεταδιδόμενη λοίμωξη της γεννητικής περιοχής.

Αίτια

Μηχανικά- τραυματικά:καθετήρες, άθληση, υπερβολές στο σεξ.

Χημικά:Αλκοόλ, μπαχαρικά, ανθρακούχα ποτά, αντισηπτικά διαλύματα.

Τοπικά αίτια:ανατομικές ανωμαλίες, φίμωση, νεοπλασίες, χρόνιος ερεθισμός από κονδυλώματα, λειχήνας.

Συνυπάρχει με διαβήτη, φυματίωση, σηψαιμία, Ν.Behcet.

Chlamydia Trachomatis D-K

Ureaplasma urealyticum

Mucoplasma genitalis

Trichomonas vaginalis

Candida albicans

HSV

Αερόβια - αναερόβια

Chlamydia Trachomatis D-K

50% των ανδρών ασυμπτωματiκοί. Πρόσθια ουρηθρίτιδα με έκκριμα και δυσουρία 1-3 εβδ. μετά την επαφή μεμολυσμένο σύντροφο. Πρωκτίτιδα με έκκριμα και αίσθημα δυσφορίας όταν υπάρχει πρωκτική επαφή.

70% των γυναικών ασυμπτωματικές κατά τα άλλα συμπτώματα όπως άλγος κάτω κοιλίας, αιμορραγία μετά την συνουσία, έκκριμα και δυσουρία. Πυώδης τραχηλίτιδα ή/και αιμορραγία κατά την επαφή.

Φαρυγγικές λοιμώξεις συνήθως ασυμπτωματικές.

Επιπεφυκίτιδα σε οφθαλμικές λοιμώξεις που μπορεί να μην συνδέονται και με σεξουαλική επαφή.

Επιπλοκές

Περιουρηθρικό απόστημα, στένωση ουρήθρας, αύξουσα λοίμωξη με επιδιδυμίτιδα- ορχίτιδα.

Χωρίς θεραπεία 10–40% των γυναικών αναπτύσσουν PID, η πλειοψηφία είναι ασυμπτωματικές ή έχουν ήπια μη τυπικά συμπτώματα. Αποτέλεσμα είναι στειρότητα, έκτοπη κύηση, χρόνιο πυέλικο άλγος. Το ρίσκο ανάπτυξης φλεγμονώδους πυελικής νόσου αυξάνει ανάλογα με τον αριθμό των επαναμολύνσεων.

Σύνδρομο Fitz–Hugh–Curtis:περιηπατίτιδα με άλγος στην άνω δεξιά κοιλιακή χώρα, λαπαροσκοπικά συμφύσεις μορφής χορδών βιολιού. Κάθετη μετάδοση προκαλεί επιπεφυκίτιδα, πνευμονία.

1–3%των ενηλίκων αναπτύσσει αντιδραστική αρθρίτιδα.

Η τριάδα του συνδρόμου Reiter :ουρηθρίτιδα, αρθρίτιδα και επιπεφυκίτιδα μπορεί να μην έχει την πλήρη εικόνα. Επιπρόσθετα μπορεί να υπάρχουν άλλες εκδηλώσεις όπως γυροειδής βαλανίτιδα, έλκη στοματικού και πρωκτικού βλεννογόνου, βλεννορραγική κερατοδερμία.

Trichomonasvaginalis

Εισβάλλει στο κόλπο και την ουρήθρα των γυναικών,προκαλώντας σε κερατινοποιημένο επιθήλιο. Αιδοιοκολπίτιδα με χαρακτηριστικό ωχροκίτρινο,αφρώδες έκκριμα. Άλγος αιδοίου και κνησμό με φλεγμονή και οίδημα του περιβάλλοντος δέρματος, σπάνια μόλυνση των αδένων Skene ή Bartholin. Άφθονοέκκριμα με κολπικό πόνο ή ερεθισμό και συχνουρία με δυσάρεστη οσμή και μερικές φορές φυσαλίδες ή με στικτή αιμορραγία. Το pΗ του εκκρίματος είναι συνήθως υψηλότερο από το κανονικό 4.5. Στους άνδρες,εμφανίζεται ως μη γονοκοκκική ουρηθρίτιδα σε ποσοστόέως 5% ή και βαλανίτιδα, επιδιδυμίτιδα. Μπορεί να βρίσκεται στον προστάτη χωρίς συμπτώματα.

Στις γυναίκες, η διάγνωση γίνεται συνήθως εύκολα με άμεση μικροσκόπιση ή καλλιέργεια τραχηλικού, ουρηθρικού ή κολπικού εκκρίματος. Στους άνδρες, εξέταση φυγοκεντρημένων ουρωνή προστατικού εκκρίματος μετά από μασάζ δίνει μόνο περιστασιακά θετικά αποτελέσματα, και σε πολλούς άνδρες, δεν είναι δυνατόν να γίνει διάγνωση. Οι συντρόφοι πρέπει πάντοτε να εξετάζονται.